Πρώτη και εδώ ταινία του δημιουργού (Δημήτρης Κανελλόπουλος). Μία από αυτές τις περιπτώσεις που συζητήθηκαν πολύ πριν και ευτυχώς συζητήθηκαν και πολύ μετά. Την προβολή. Για όλους τους σωστούς λόγους. Η Αγέλη είναι ένα δείγμα εμπορικού μετα-γουέστερν. Μια «αντρική» ταινία που ξέρει πως να διηγηθεί της ιστορία της, σεβόμενη πρώτα από όλα το ύφος και το ρυθμό της (δες πως χτίζονται σιγά-σιγά οι σκηνές μέχρι το τελευταίο εικοσάλεπτο που φορτσάρει και απογειώνεται). Είναι επίσης μια ταινία με μεγάλη αυθεντικότητα στην επιλογή των προσώπων της. Και απροσδόκητη αισθαντικότητα στον τρόπο που τα προσεγγίζει (κυρίως όταν τα αφήνει να παρουσιάσουν την πιο άγρια πλευρά τους).

Τέλος έχει μια πλειάδα ηθοποιών σε μεγάλα ερμηνευτικά κέφια. Καθόλου έκπληξη για τον Άρη Σερβετάλη και τις δυνατότητες του σε ένα ρόλο που άλλοι θα έμεναν απλά… στην καινούργια οδοντοστοιχία.
Μεγάλη έκπληξη για τον τηλεοπτικό (από τις «Άγριες Μέλισσες) Γιάννη Βασιλώττο που πραγματικά κεντά σε ένα ρόλο που κανείς ίσως, δεν φανταζόταν, πως θα μπορούσε να τον δει.

https://popaganda.gr/art/ta-magnitika-pedia-ine-o-dikos-mas-chrisos-alexandros-sto-62o-festival-kinimatografou-thessalonikis/