«Υπάρχει μία ενδιαφέρουσα παραδοξολογία· στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μία ταινία με πάρα πολλούς ηθοποιούς –και γνωστούς μάλιστα– γιατί τα λεφτά μιας ελληνικής παραγωγής είναι πολύ λίγα. Οπότε όλοι οι ηθοποιοί, συνήθως, δουλεύουν στο θέατρο, δουλεύουν στην τηλεόραση, και για να συγκεντρώσεις τόσους πολλούς ηθοποιούς μαζί για γύρισμα συνήθως είναι δύσκολο. Εμείς το καταφέραμε λόγω κόβιντ γιατί ήταν κλειστά τα θέατρα. Δεν μπορείς να κλείσεις έναν ηθοποιό με ένα ποσό για να μη δουλέψει αλλού για τέσσερις μήνες.

Είχε κι άλλο ένα καλό αυτό το ανσάμπλ καστ: αγαπηθήκανε πάρα πολύ, όλοι μαζί.
Τους διάλεξα εγώ μαζί με τους casting directors, τη Σωτηρία Μαρίνη και τον Aκη Γουρζουλίδη, οι οποίοι έκαναν εξαιρετική δουλειά γιατί το casting έχει μεγάλη σημασία σε αυτή την ταινία».